De sport van darts begon als een training in de vechtskunsten van het boogschieten. Darten begon in het middeleeuwse Engeland. Historici vermoeden, omdat ze niet zeker weten, dat degenen die boogschieten onderwijzen enkele pijlen ingekort hebben en hun studenten op de bodem van een leeg wijnvat hebben gegooid.

Het feit dat de bodem van een leeg wijnvat werd gebruikt, is een aanwijzing voor hoe het spel zich tot een tijdverdrijf ontwikkelde. Er wordt gedacht dat de soldaten hun ingekorte pijlen meenamen naar de plaatselijke drankgelegenheid om zowel hun vaardigheden te tonen als tegelijkertijd plezier te hebben. Toen de bodem van wijnvaten ongelegen of schaars bleek te zijn, bracht een inventieve dartwerper een dwarsdoorsnede van een middelgrote boom binnen.

Het "bord" zorgde voor ringen en toen het uitgedroogd was, zorgden de scheuren voor verdere segmentering. Deze gebarsten en gedroogde plank begon te evolueren naar wat we beschouwen als het huidige dartbord.

Een spel dat zo leuk is als darten kan niet worden verborgen voor de hogere klassen en ze zetten al snel hun eigen stempel op het spel. De vaak getrouwd Henry VIII was befaamd om enorm te genieten van het spel. Zo veel zelfs dat hij een prachtig versierde set kreeg van Anne Boleyn.

Net als in de Amerikaanse geschiedenis zijn de wortels van darts in Amerika terug te voeren tot de pelgrims. Deze sterke kolonisatoren zouden het spel op de Mayflower gespeeld hebben toen het zijn oceaan overstak. Zoals het spel met hoefijzers, werd het toen gretig gespeeld in Amerika wanneer vrije tijd beschikbaar was.

Echter, darts bleven grotendeels een Anglo-Amerikaanse sport tot het Victoriaanse tijdperk toen het wereldwijd werd verspreid door de grote expansie van het Britse rijk. Het lijkt erop dat de "zon nooit onderging in het Britse rijk". Tegelijkertijd was er nooit een tijd dat een dart niet in de lucht was. Veel inheemse bevolkingsgroepen werden blootgesteld aan het spel en vonden er plezier in.

Rond 1900 begonnen de regels en darts zich te vestigen in wat ze nu zijn. Toch, volgens Christopher G. Carey, auteur van American Darts Organization Book of Darts, "De internationale werplijn van 7 ft. 9 1/4 inches werd in de jaren 1970 vastgesteld om het standaard te maken voor internationale wedstrijden, afhankelijk van het land (of soms zelfs de locatie), de werplijn was overal van 7 ft 6 inch tot 8 ft. Ook waren er in het begin van de 20e eeuw veel verschillende soorten dartboards tot het 'clock' board de standaard werd ... Het was echt pas na de Tweede Wereldoorlog dat veel regels van darts gestandaardiseerd werden. " Mensen over de hele wereld kunnen nu genieten van de sport van darts in internationale competities, in competities of op privéfeesten en ze staan ​​allemaal op gelijke voet.