Niemand weet het zeker wanneer de dartgeschiedenis voor het eerst is ontstaan. Een theorie is dat soldaten die zich vervelen tijdens de pauze tussen de gevechten iets wilden doen, dus tijdens deze stilstand zouden de soldaten korte speren of pijlen werpen aan het einde van omgeslagen wijnvaten. Naarmate het spel evolueerde in de loop van de tijd, werden er bestemde doelen op het bord geplaatst, de kurk op het wijnvat bijvoorbeeld als de roos; en het schot in de roos wordt nog steeds de geschiedenis van de darts van kurk genoemd tot op de dag van vandaag. Dit leidde uiteindelijk tot het gebruik van boomschijfjes die als planken werden gebruikt. De ringen in de boom zorgden voor perfecte scoren en doelen. Omdat deze boomringen na verloop van tijd begonnen te barsten, splitste dit het bord verder in meer secties en wordt aangenomen dat de spin op moderne dartboards is ontstaan. Toen de winter aanbrak, evolueerde de game naar een meer indoorvriendelijk spel; dit is wanneer kortere darts en standaardregels werden goedgekeurd.

Voor de Amerikaanse lezers die er zijn, wordt gezegd dat de dartgeschiedenis naar de nieuwe wereld op de Mayflower kwam. Darts in Amerika werden pas in de late negentiende eeuw populair toen immigranten uit Engeland langs kwamen om de game mee te nemen. In feite is het dartspel dat we vandaag kennen, honderden jaren geleden ontstaan ​​in Engelse pubs en wordt nog steeds door velen Engelse darts genoemd als we het hebben over het moderne dartspel.

Rond het einde van de negentiende eeuw is de dartgeschiedenis echt geworden wat we er vandaag van kennen. De loop van de pijl was meestal een stuk hout van ongeveer vijf centimeter lang met een metalen punt aan het ene uiteinde en de vleugels waren gemaakt van veren. De papieren vlucht werd in 1898 gepatenteerd door een Amerikaan en de metalen loop werd in 1906 gepatenteerd door een Engelsman. Het was ook in deze tijd dartgeschiedenis dat het nummeringssysteem op de borden werd gemaakt en werd geaccepteerd. De werpafstand werd ook gestandaardiseerd tijdens de dartgeschiedenis. Er was een brouwerij met de naam Hockey and Sons die bier leverde aan een groot deel van het zuidwesten van Engeland. De lengte van drie Hockey and Sons-fusten die van begin tot eind werden geplaatst, werd de standaard werpafstand. Over het algemeen wordt aangenomen dat de uitdrukking "toing the hockey" hier vandaan komt.

De dartgeschiedenis was ook tijdens deze periode dat het spel echt populairder begon te worden, vooral in pubs. Er is een leuk verhaal dat zich afspeelde in 1908. Op dit moment waren kansspelen in Engeland illegaal en werd een caféhouder in Leeds voor de rechtbank gedaagd omdat darts daar konden worden gespeeld omdat men dacht dat het een kansspel was. Als de legende waar is, toen de caféhouder voor het gerecht verscheen, bracht hij een dartbord en enkele darts mee. Vervolgens vroeg hij een van de officieren van de rechtbank om een ​​nummer op het bord te geven, de officier verplicht en de caféhouder sloeg toen dat nummer met drie darts. De eigenaar van de pub daagde vervolgens iedereen in de rechtbank uit hetzelfde te doen. Een griffier probeerde en faalde en de rechter wees de zaak meteen af ​​omdat het duidelijk een behendigheidsspel was en niet een kans.

Naarmate de geschiedenis van de dart populairder werd, plaatsten meer cafébezitters dartboards en bleef het spel zich verspreiden en werd het populairder. Natuurlijk, naarmate meer en meer mensen speelden, begonnen ze competities en organisaties te vormen. De allereerste organisatie werd in 1924 in Engeland opgericht. Een Engelse krant begon met het sponsoren van lokale wedstrijden die later uitgroeiden tot regionale wedstrijden en vervolgens nationale toernooien. Op een gegeven moment groeide het spel zo populair dat de Schotse regering probeerde het spel in cafés te verbieden, omdat het slechte gewoonten aanmoedigde. Het publiek stond er niet voor en het verbod vond nooit plaats.

De geschiedenis van de darts bleef in de twintigste eeuw in populariteit groeien. Jaarlijkse toernooien werden gehouden in Engeland, gesponsord door de krant News of the World; deze toernooien hebben de populariteit van het spel echt bevorderd en deze toernooien liepen van 1947 tot 1990. Gedurende deze tijd groeide het spel ook in populariteit in Groot-Brittannië en in Amerika. In het midden van de jaren zeventig waren darts zo populair geworden in Groot-Brittannië dat de toernooien op televisie werden uitgezonden. Met deze vorm van publiciteit werd het spel een serieuze sport met professionele spelers. Dit leidde tot meer spelers en grotere prijzen bij de toernooien. Deze enorme populariteitsgroei leidde tot de oprichting van grote nationale organisaties die de toernooien regeerden, de sport promootten en meer sponsors aantrokken. De eerste van deze organisaties was de British Darts Organization die in 1973 werd opgericht. De American Darts Organization volgde in 1975, evenals tientallen andere landen. Er is ook de World Dart Federation (WDF) waar bijna alle nationale dartsorganisaties lid van zijn; de WDF werd opgericht in 1976 en wordt beschouwd als het officiële bestuursorgaan voor de dartssport.

Technologie heeft de game ook niet genegeerd. Vandaag hebben we elektronische dartboards die automatisch voor je kunnen blijven scoren, tientallen games erin hebben ingebouwd, elektronische scoreborden en sommige boards zullen zelfs met je praten. Deze technologische vooruitgang heeft alleen maar de populariteit van de sport bevorderd waardoor het spel veel toegankelijker is geworden.